ενα λαμπερο αστερι

 Να ακους τα ατελειωτα live των Grateful Dead

να τι γεμιζει καθαρο αερα τα πνευμονια

και δινει κουραγιο στην καρδια

να συνεχισει να χτυπα

ακομα λιγο

αλλη μια φορα

τα τζαμαρισματα του Γκαρσια

σαν αστραπες να σκιζουν τον λογισμο σου

ολα να ναι πιο δυνατα

πιο ζωντανα

πιο μοιραια

καμουφλαρουν την ασκημια του κοσμου

επαναφερουν σκουριασμενα ενστικτα

αποβαλει την απελπισια  με τον ιδρωτα

κι ολα γινονται ξανα

ξεκαθαριζουν

ερχονται στα ισα τους

χωρις ουσιες

δικαιολογιες

ηλιο εκτος απο την Καλιφορνια

εχει και στην Αττικη

αν εγκαταλειψεις το λαγουμι σου

την  πνιγερη κι υγρη φυλακη σου

κορες παντου 

ικανες να σε κανουν να ξεχασεις

μα σκεψου κι αυτο

το εσχατο

το απροσιτο

το αδιανοητο

δεν χρειαζεσαι την μουσικη τους

ναρκωτικο ειναι κι αυτο

πρεπει να μεινεις αυτοδιδακτος

 αυταρκης

αυτοφωτος

ενα αστερι

ενα λαμπερο αστερι

σε σκοτεινους καιρους.